Шүүлт бол гэрэл

                                                          Зао Шиа   Шангдон Муж

   Миний нэрийг Зао Шиа гэдэг. Би жирийн нэг гэр бүлд төрсөн. “Хүн явсан газар бүртээ нэрээ үлдээдэг, шувуу ниссэн газар бүртээ ганганадаг”, “Хүн нэрээ, тогос өдөө”, “Мод мөчрийнхөө төлөө, хүн нэр нүүрнийхээ төлөө амьдардаг” хэмээх онч мэргэн үгс, нэр төр болон нүүр царай надад ялангуяа чухал болсон. Миний хийсэн бүх зүйл, хүмүүсээс магтаал, сайшаал, талархал хүртэхийн тулд л байсан. Гэрлэснийхээ дараа би өөртөө: би бусад хүмүүсээс илүү чинээлэг амьдарна; би настай хүмүүст хэрхэн ханддаг тухай эсвэл миний биеэ авч явах байдал, зан авирын талаар сөрөг зүйлс хэлэхийг хэнд ч зөвшөөрөхгүй; хүүхдүүдээ алдартай их сургуульд заавал явуулна, тэдний ирээдүй сайн байна, улмаар би нүүр царайдаа өнгө нэмнэ гэсэн зорилго тодорхойлсон. Тийм учраас, би хадмуудтайгаа хэзээ ч маргалддаггүй байсан. Заримдаа тэд надад хатуу үг хэлэхэд би тэдэнд хариу хандлага үзүүлэхийн оронд нуугдаад уйлтлаа цөхрөн шаналдаг байлаа. Бусад хүмүүс Хятадын шинэ жил болон бусад баяраар эцэг эхдээ хувцас худалдан авч байгааг харвал би нэн даруй хадам ээждээ хувцас худалдаж авахаар явдаг бөгөөд энэ нь хамгийн сайн чанартай байх ёстой. Хамаатан садан айлчилж ирэхэд нь би хоол хүнс худалдан авах, хоол хийхэд нь тусалдаг. Энэ нь бага зэрэг хэцүү, ядаргаатай байх үед ч гэсэн би бүрэн дүүрэн хүсэлтэй хэвээр л байдаг байлаа. Би бусдаас дутах вий гэж эмээсэндээ охиноо төрүүлээд сар болоод л шууд ажил руугаа буцаад явсан. Үр дүнд нь охин маань тэжээлийн дутагдалтай, хөхний сүүгээрээ хооллож чадахгүй болохоороо яс, арьс болсон. 100 тэжээлийн тариа хийсний дараа л түүний нөхцөл байдал сайжирсан бол би үхтэлээ ядарч өдөр болгон нуруу өвддөг байв. Хэдийгээр хэцүү, ядаргаатай байсан ч би бэрхшээлийг тэвчиж, сайн нэр олохын тулд цуцалтгүй ажилласан. Хэдхэн жилийн дотор би тосгондоо алдартай бэр болж манай гэр бүл хөрөнгөжсөн бөгөөд эргэн тойрны хүмүүсийн атаархлыг төрүүлсэн. Үр дүнд нь манай хадмууд, хөршүүд, хамаатан садан, найзууд бүгд намайг гэх магтаалаар дүүрсэн. Орчин тойрныхоо хүмүүсийн магтаал сайшаалтай тулгараад миний бардамнал маш ихээр хангалуун байдаг байв. Сүүлийн хэдэн жилүүдийн зовлон шаналал маань талаар өнгөрөөгүй гэж би мэдрэн дотроо өөртөө сайрхан бардамнаж байлаа. Хэдий тийм боловч хадам ах маань гэрлэсний дараа миний амгалан амьдрал тасалдсан. Түүний эхнэр намайг хадам ээжийн хөрөнгөнд шунаснаас үүдсэн сэдэл хөшүүрэг бүхий гэж хэлэн надтай байнга ёжилж ярьдаг байсан. Тэр, манай хадам ээжийг өрөөсгөл хандлага барьдаг, тэдэнд өгдгөөсөө илүү ихийг бидэнд өгдөг гэж байнга хэлдэг, тэгээд үр дүнд нь бид байнга маргалддаг байлаа. Би маш их цөхөрч буруугүй гэдгээ хамгаалахын тулд олон нийтийн өмнө түүнтэй маргахыг хүссэн, гэхдээ энэ нь хүмүүсийн сэтгэлд миний бүтээн байгуулсан сайн дүр төрхийг маань сүйтгэж болно. Тийм учраас би өөрийгөө хүчлэн хорьж, цаашид тэвчиж чадахгүй болох үедээ ганцаараа сайн уйлж авна. Дараа нь, гэр бүлийн миний талд шилжсэн газрыг эзэмших аз хадам эгчид тохиож, энэ нь намайг уур хилэнгээсээ болж чичрэн дагжиж хэдэн өдрөөр юм идэж уухгүй байхад хүргэсэн.Тэр ч байтугай би түүнтэй дайтахыг хүсэж байлаа. Гэвч энэ нь намайг нэр нүүрээ алдахад хүргэнэ, миний нэр хүндийг сүйтгэнэ, эргэн тойрныхон маань намайг дорд үзнэ гэж бодоод би бүгдийг нь хав дарсан, харин сэтгэл дотроо тарчлан үнэхээр их дарлуулж байгаа мэт санагдсан. Амьдрах үнэхээр зовлонтой, ядаргаатай мэт санагдан ийм амьдралын төгсгөл хэзээ ирэхийг мэдэхгүйгээр би бүхий л өдөржин шаналж байв.

  Хүний төгсгөл бол үнэхээр Бурханы эхлэл. Намайг зовж шаналан, гар мухардаад байх үед Бурхан надад авралын гараа сунгасан. Нэг өдөр, хөрш маань надаас: “Чи Бурхан оршин байдагт итгэдэг үү?” гэж асуусан. Би: “Итгэхгүй хэн байх вэ? Бурхан оршин байдаг гэдэгт би итгэдэг.” гэж хариулсан. Тэр тэгэхэд түүний итгэдэг Бурхан бол орчлон ертөнцийг болон бүх зүйлийг бүтээсэн цорын ганц, зөвхөн үнэн Бурхан бөгөөд эхэнд хүн төрөлхтөн Бурханыг хүндлэн биширдэг байсан учраас Бурханы ивээлд амьдарч байсан, гэвч Сатанаар ялзруулагдсаны дараа тэд Бурханыг бишрэн хүндлэхээ больсон учраас Бурханы хараал, шаналлын дунд амьдарсан гэж хэлсэн. Сүүлчийн өдрүүдийн Төгс Хүчит Бурхан хүмүүст үнэнийг шагнахаар, тэднийг зовлон зүдгүүрийн ёроолгүй ангалаас аврахаар ирсэн. Түүн дээр нэмээд, тэр бас Бурханд итгэдэг өөрийн туршлагаасаа дамжуулан мэдээлсэн. Түүний мэдээлснийг сонсоод би хамгийн ойрын итгэмжлэгдсэн хүнээ олсон мэт мэдрэмж төрж зүрх сэтгэл дэх бүхий л шаналлаа хэлэхгүй байж чадаагүй. Дараа нь тэр надад Бурханы үг бүхий ишлэлийг уншиж өгсөн: “Чи ядрах үедээ, энэ ертөнцийн эл хуль байдлыг мэдэрч эхлэх үедээ бүү цочирд, бүү уйл. Төгс Хүчит Бурхан, Ажиглагч чамайг ирэх үед тэврэн угтана. Тэр чиний хажуунаас харж, чамайг эргэж ирэхийг хүлээж байгаа. Чиний ой санамж гэнэт сэргэхийг Тэр хүлээж байгаа: Бурханаас ирсэн гэдгээ ухамсарлахыг, ямар нэг байдлаар, хаа нэгтээ гээгдэж, замын хажууд ухаанаа алдаж, өөрийн мэдэлгүйгээр ‘аавтай’ болсон гэдгээ ухамсарлахыг чамаас хүсэж байгаа. Улмаар чи Төгс Хүчит Бурхан чамайг үргэлж харж, чамайг эргэж ирэхийг хүлээж байгаа гэдгийг ухаарна” (Үг нь махбодоор илэрсэн номын “Төгс Хүчит Бурханы санаа алдалт”-аас). Бурханы үгс зүрх сэтгэл рүү бүлээн урсгал мэт урсан орж зовлонтой, гунигтай сэтгэлийг минь тайвшруулсан. Би урсан гарах нулимсаа тогтоон барьж чадаагүй. Тэр мөчид би, зовлон шаналал дунд тэнүүчилж яваад ээжийнхээ тэвэрт гэнэт эргэн ирсэн тэнэмэл хүү мэт санагдсан. Сэтгэлд маань үгээр хэлэхийн аргагүй сэтгэл хөөрөл, сэтгэлийн хөдөлгөөн байсан. Намайг гэртээ аваачсаны төлөө, явах газаргүй болоод байсан үед маань намайг халамжилсны төлөө би Бурханд талархсаар байсан. Би бүхий л зүрх сэтгэл, сүнсээрээ Бурханыг дагана! Тэр үеэс эхлээд би өдөр бүр Бурханы үгийг уншсан, Бурханд залбирсан, Бурханд магтаал өргөн магтан дуу дуулсан, энэ нь надад нэн ялангуяа тайвширсан мэдрэмж төрүүлсэн. Цуглаануудад оролцсоноор би, хэдийгээр цусан төрлийн холбоогүй ч гэсэн ах, эгч нар нэгэн том гэр бүл адил байгааг харсан. Тэдний харилцан үйлдэл энгийн, нээлттэй, ойлголцол, тэсвэр, тэвчээрээр дүүрэн, атаа хорсол, зөрчил, хуйвалдаан, дүр үзүүлэлт, хоёр нүүр гаргах явдал үгүй байсан. Тэд ядуусыг дээрэлхэж, баячуудыг хайрладаггүй, хүн бүхэнтэй чин сэтгэлээсээ, эн тэнцүү хандаж байв. Ялангуяа, Бурханд магтаал өргөн хамтдаа дуулахад зүрх сэтгэл маань онцгой эрх чөлөөг мэдэрдэг. Тиймээс би энэхүү хайрламаар, халуун дулаан, шударга, баяр хөөртэй чуулганы амьдралд дурласан. Төгс Хүчит Бурхан бол цорын ганц үнэн Бурхан гэдэгт би итгэж хүрэх эцсийн цэг хүртэл Түүнийг дагах шийдвэр гаргасан.

  Бурханы үгийг уншсанаар би, хүн төрөлхтнийг хамгийн боломжит хэмжээгээр аврах Бурханы шаргуу хүслийг ойлгосон бас хаанчлалын сайн мэдээг түгээхийн тулд олон ах, эгч нар чадах бүхнээ хийж байгааг харсан. Тиймд би сайн мэдээг номлоход идэвхтэй оролцож эхэлсэн. Сүүлчийн өдрүүдийн Бурханы ажил бол хүн төрөлхтнийг аврах, өөрчлөх явдал. Намайг ариусгаж, өөрчлөхийн тулд Бурхан миний ялзарсан уг чанарыг зорилтот байгаа болгож цээрлүүлэлт, шүүлт, энэрэл, нигүүлсэл, авралаа дахин дахин гүйцэтгэсэн. Нэг удаа би, нэгэн чадамжтай итгэгч дээр очиж сайн мэдээ номлохоор явсан юм. Түүнийг удирдагч гэдгийг мэдээд Бурхан дээр авчрахын тулд юу ч байсан хамаагүй Бурхантай хамтран ажиллахаар оюун санаандаа шийдсэн. Тэр бол хамтралын ажлын завгүй үе байлаа. Түүнийг хамтралын ажил хийгээд ямар их завгүй байгааг нь хараад сүүлчийн өдрүүдийн Бурханы ажлын гэрчлэл хийнгээ түүнтэй хамт ажиллахаар би явсан. Гурван өдөр дараалан би түүнд мэдээлэл өгч харилцсаны дараа түүнд хүлээн авах санаа байхгүйгээр барахгүй: “Чи ямар ичих нүүргүй юм бэ! Би үүнд итгэдэггүй гэж хэлээд байхад чи номлохоо болихгүй юм” гэж над руу хашгична гэж хэн мэдэх вэ? Түүний үг яг байгаа оносон. Би олон нийтийн өмнө хэд хэдэн удаа алгадуулсан мэт нүүр улайж сэтгэл маань дүлий шаналлын давалгаанд хөндүүрлэн байлаа. Би бодсон: Би тан дээр сайн зорилгоор номлохоор ирсэн нуруугаа өвдтөл таны ажилд тусалж өөрийгөө ядраасан, гэтэл та үүнийг хүлээн авахын оронд надад ингэж хандаж байдаг. Та ямар сэтгэлгүй юм бэ! Үнэхээр доромжлогдсон мэт мэдрэмж надад төрж, түүнтэй дахин ярихыг хүсээгүй, гэхдээ бас энэ нь Бурханы зорилготой нийцээгүй мэт санагдсанд сэтгэлдээ чимээгүй залбирсан, тэгээд түүний ажилд туслангаа үргэлжлүүлэн харилцахын тулд дотоод шаналлаа давж гарсан. Хэдий тийм боловч, хэчнээн шаргуу харилцсан ч ялгаагүй би түүний ертөнцөд нэвтэрч чадаагүй хэвээр байлаа. Би гэртээ харихдаа хий нь гарсан резинэн бөмбөг шиг л сүйрлийн байдалтай байсан. Миний номлолын үгс тархинд маань хадаастай байв. Энэ талаар бодох тусмаа би зовж зүдэрч байлаа: Би яагаад өөрийгөө зовоох ёстой юм бэ? Сайн санасны хариуд надад ирсэн бүх зүйл бол доог тохуу, гүтгэлэг, халдлага. Энэ хэтэрхий шударга бус юм! Хэн ч надад ингэж хандаж байгаагүй. Сайн мэдээ түгээх нь ердөө л хэтэрхий шаналантай бас хэцүү! Үгүй ээ, би цаашид сайн мэдээ номлохоор явж чадахгүй! Хэрвээ би үргэлжлүүлэн номлолоо гэхэд хэн нэгнийг харах нүүр надад үлдэхгүй. Үнэхээр буруутай мэдрэмж надад төрж цаашид сайн мэдээ номлохыг хүсэхгүй шаналан байхад үед маань Бурханы үг намайг гэгээрүүлсэн: “Чи үүрэх ачаа, даалгавар, үүрэг хариуцлагаа мэдэж байна уу? Чиний түүхэн үйл хэргийн мэдрэмж хаана байна вэ? … Тэд ядуу, өрөвдөлтэй, сохор, аргаа барсан бөгөөд ‘Зам хаана байна?’ хэмээн харанхуйд орилж яваа. Харвах од мэт гэрэл гэнэт бууж, тэднийг олон жилийн турш дарангуйлсан харанхуйн хүчийг сарниулахыг тэд ямар их хүлээнэ вэ. Тэд ямар их дэнслэн найдаж, үүнийг өдөр шөнөгүй мөрөөдөж байгааг хэн мэдэх вэ?Асар их зовж буй эдгээр хүмүүс гэрэл гарах өдөр ч суллагдах ямар ч итгэл найдваргүйгээр харанхуй гянданд хоригдсон хэвээр байдаг; тэд хэзээ гашуудан уйлахаа болих вэ? Амар заяа үзээгүй эдгээр хөөрхийлөлтэй сүнснүүд үнэхээр их золгүй явдлыг амсаж байгаа. Тэд аль хэдийн өршөөлгүй олсонд хүлэгдэн, байрандаа цэвдэгшсэн түүхэнд лацдуулсан. Тэдний гашуудан уйлах чимээг хэн сонсож байсан бэ? Хэн тэдний золгүй царайг харж байсан бэ? Чи Бурханы зүрх сэтгэл ямар их гашуудаж, түгшиж байдгийг бодож үзэж байсан уу? Өөрийн гараар бүтээсэн гэмгүй хүн төрөлхтөн нь ийм тамлал амсаж байгааг Тэр яаж тэвчиж чадах юм бэ? Ямар ч гэсэн, хүн төрөлхтөн бол хорлогдсон золгүй хүмүүс. Тэд өдийг хүртэл амьдарч ирсэн ч гэсэн, тэднийг муу ёрын нэгэн аль хэдийн хордуулсан гэдгийг тэд яаж мэдэх билээ? Чи өөрийгөө хохирогчдын нэг гэдгийг мартсан уу? Бурханыг хайрлах хайраасаа болж чи амьд үлдсэн хүмүүсийг аврах гэж хичээхийг хүсэхгүй байна гэж үү? Хүн төрөлхтнийг Өөрийн мах цус шиг хайрладаг Бурханы ачийг чи хамаг зүтгэлээ гарган хариулмааргүй байна гэж үү?” (Үг нь махбодоор илэрсэн номын “Чи өөрийн ирээдүйн үүрэгт яаж хандах тухай”-аас). Бурханы үгс бүхий мөрүүд бүгд Түүний санаа зовинол, түгшүүрт уй гуниг, гэм буруугүй хүмүүсийн төлөөх халамж анхаарлыг илчилсэн. Тэрээр Өөрийнхөө гараар бүтээгдсэн хүмүүсийг Сатанаар мунхруулагдаж, хор хөнөөлийн бай болж байгааг харж тэвчихгүй. Бурхан хүн төрөлхтнийг Өөрийн гэр лүүгээ удалгүй эргэж ирэхийг, Бурханы хүмүүст шагнасан гайхамшигт авралыг хүлээн авахыг нь маш ихээр хүлээсээр байдаг. Гэтэл, номлолынхоо гол байгаас хэдхэн хатуу үг сонсоод надад буруутай мэдрэмж төрж, тарчлан зовж, хүндрэл бэрхшээл, шаналангийн талаар гомдоллосон. Тэр ч байтугай нэр нүүрээ алдсан учраас би дахиад хамтран ажиллахыг хүсэхгүй байсан. Миний ухамсар, шалтгаан хаана байсан юм бэ? Сүүлчийн өдрүүд дэх ялзарсан хүмүүс биднийг аврахын тулд Бурхан засгийн газраас үргэлжлүүлэн ангуучилсан, хавчин шахсан, хаяж орхисон, буруутгасан, доромжилсон, шашны бүлэглэлүүдээс гүтгэсэн, бас Бурханы дагалдагч бидний зүгээс буруугаар ойлгож, эсэргүүцэн үгүйсгэсэн үйлдлүүдэд өртсөн. Бурханы амссан шаналал, доромжлол хэтэрхий их, хэтэрхий агуу! Хэдий тийм боловч, Бурхан хүн төрөлхтнийг аврах авралаа хаяж орхиогүй, түнэр харанхуйн дундах хүний хэрэгцээг үргэлжлүүлэн хангасан. Бурханы хайр маш агуу! Түүний мөн чанар маш гоёмсог бас маш сайн! Миний өнөөдрийн бэрхшээл хүндрэл, хүн төрөлхтнийг аврахын тулд Бурханы тэсч гарсан зовлон шаналалтай харьцуулахад юу ч биш! Би бас өөрийгөө, Сатаны олон жилийн турш хор хөнөөл учруулсан хохирогч байсан гэдгийг санасан. Хэрвээ Бурхан авралын гараа надад сунгаагүй бол би өдийг хүртэл харанхуйн дунд шаналан тэмцэж, гэрлийг, амьдрах найдварыг олох боломжгүй амьдарч байх байсан. Бурханы авралыг таашаан баярлаж Бурхантай хамтран ажиллахын тулд би чадах бүхнээ хийж доромжлол, зовлон шаналлыг тэвчих, үүргээ зохих ёсоор биелүүлэх, одоо ч гэсэн Сатаны хор хөнөөл дор амьдарч буй гэм зэмгүй хүмүүсийг Бурханы өмнө авчрах хэрэгтэй. Энэ бол дэлхий дээрх өөр бусад ажлаас илүү үнэ цэнэтэй, утга учиртай бөгөөд хэчнээн зовлон шаналлыг тэсэж тэвчих ёстой байсан ч хамаагүй үр бүтээлтэй зүйл! Энэ тухай бодоод би цаашид, сайн мэдээг номлох нь зовлонтой зүйл биш, харин хаанчлалын сайн мэдээтэй харьцах боломжтой байгаа нь азтай хэрэг гэж үздэг болсон. Энэ бол миний хувьд нэр төрийн хэрэг, Бурханы өргөмжлөл байсан. Би шийдсэн: Сайн мэдээний ажилдаа ямар ч хүндрэл бэрхшээлтэй тулгарсан хамаагүй би бүх зүйлээ зориулж Түүний зүрх сэтгэлийг тайвшруулахын тулд Бурханаар цангасан илүү олон хүмүүсийг Түүний өмнө авчрах болно!Дараа нь би өөрийгөө дахин сайн мэдээний ажилд зориулсан.

   Хэсэг хугацааны сургалтын дараа, муу хандлагатай эсвэл үүргээ гүйцэтгэх үед маань надад хатуу үг хэлдэг номлолынхоо бай болсон хүнтэй нүүр тулгарах бүртээ би зөв арга замаар харилцаж чаддаг, дараа нь хайрласан зүрх сэтгэлтэйгээр хамтын ажиллагаагаа үргэжлүүлдэг байсан. Үүний улмаас би өөрчлөгдсөн юм шиг мэдрэмж надад төрж нэр хүнд, байр сууринд анхаарахаа больсон. Гэхдээ Бурхан миний амьдралд хэрэгтэй байсан зүйлд тулгуурлан намайг туршихын тулд өөр орчин нөхцөлийг бүрдүүлэх үед би дахин нэг удаа бүхэлдээ ил гарсан. Нэг өдөр чуулганы удирдагч надаас сүүлийн үед ямаршуу байгааг маань асууж бас Бурханы одоогийн зорилго, практик арга замын талаар харилцсан. Ярианы үед түүнийг өөр чуулганд үүрэг гүйцэтгүүлэхээр шилжүүлэх гэж байгааг би олж мэдээд, сэтгэл хөөрлийн давалгааг мэдрэхгүй байж чадаагүй: Түүнийг явсны дараа би чуулганы удирдагч болох боломжтой. Хэрвээ тэгвэл би үнэхээр сайн хамтран ажиллах ёстой! Би битүүхэн баярлаж байх үед тэр эгч, өөр нэг эгчийг маргааш нь манай тосгонд ирж байгааг хэлсэн. Үүнийг сонсмогцоо миний зүрх зогсох шиг болсон: Тэр яах гэж ирж байгаа юм бэ? Тэр чуулганы шинэ удирдагч болох гэж байгаа юм болов уу? Би бухимдахгүй байж чадаагүй: Тэр, Бурханд над шиг удаан итгээгүй ш дээ, бас тэр манай тосгоных. Хэрвээ тэр удирдагч болох юм бол миний нэр нүүр яах вэ? Ах, эгч нар намайг хэрхэн харах вэ? Тэд намайг, эгч шиг ихээр үнэний мөрийг хөөдөггүй гэж хэлэх нь гарцаагүй. Би энэ талаар бодохгүй байж чадаагүй. Би шөнө орон дотроо эргэж хөрвөөн, унтаж чадаагүй. Дараа өдрийн цуглааны явцад хэн шинэ удирдагчаар сонгогдохыг би мэдэх гэж улайрч байсан тул удирдагчийн ярианы өнгө, хандлагыг тогтмол ажиглаж байлаа. Удирдагч ярих зуураа над руу харах тоолонд би удирдагч болох найдварыг мэдэрч байсан. Царай маань баяр баясгалангаар дүүрч түүний хэлсэн болгоныг зөвшөөрч, толгой дохино. Нөгөө талаар, удирдагч ярьж байх явцдаа нөгөө эгч рүү харахад би түүнийг удирдагч болно гэдэгт итгэлтэй болж үр дүнд нь уур бухимдалд автаж байв. Тэр хоёр өдөрт би нэр алдар, байр сууриас болж маш их тарчилж түүнээсээ болоод сэтгэл түгшиж, будилж мунгинан байлаа. Би хоолны дуршлаа алдаж тэр ч байтугай цаг хугацаа царцсан мэт маш удаан өнгөрч байх шиг санагдсан. Чуулганы удирдагч миний нөхцөл байдлыг харж чадсан, тэгээд надад уншуулахаар Бурханы үг бүхий нэг ишлэлийг олж өгөв: “Та нар одоо дагалдагчид бөгөөд та нарт ажлын энэ үе шатны талаар зарим нэг ойлголт байгаа. Гэсэн ч та нар байр суурийн төлөөх өөрсдийн хүслийг одоо ч хойш тавьдаггүй. Та нарын байр суурь өндөр үед та нар сайн эрж хайдаг боловч та нарын байр суурь доогуур үед та нар эрж хайхаа больдог. Байр суурийн ерөөл нь үргэлж та нарын оюун ухаанд байдаг. ” “Хэдий та нар өнөөдөр энэ алхамд хүрсэн ч гэсэн байр суурийг одоо ч гэсэн тавьж явуулаагүй, харин нэг л өдөр та нарын байр суурь алга болж, та нарын нэр сүйрэх болно гэсэн гүн айдастайгаар үргэлж энэ талаар ‘сураглаж’, үүнийг өдөр тутам ажиглахаар хичээж байгаа. … Та нар ийм байдлаар хэдийчинээ их эрж хайна, төдийчинээ бага ургац хураах болно. Байр суурины төлөөх хүний хүсэл хэдийчинээ их байна, тэдэнтэй төдийчинээ ноцтой харьцах учиртай бөгөөд тэд төдийчинээ их цэвэршүүлэлтийг туулах ёстой. Тийм төрлийн хүн хэтэрхий үнэ цэнэгүй! Тэднийг тэдгээрээс бүрмөсөн салгахын тулд тэдэнтэй харьцаж, шүүх ёстой. Хэрвээ та нар эцсийг нь хүртэл ийм байдлаар эрэлхийлбэл та нар ямар ч ургац хураахгүй. Амийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс өөрчлөгдөж чадахгүй; үнэнээр цангадаггүй хүмүүс үнэнийг олж авч чадахгүй. Чи хувийн өөрчлөлт болон оролтондоо төвлөрдөггүй; Бурханы төлөөх чиний хайрыг хязгаарлаж, Түүнд ойр очихоос чамайг хязгаарладаг хэрээс хэтэрсэн тэдгээр хүсэлдээ чи үргэлж төвлөрдөг. Тэдгээр зүйлс чамайг өөрчилж чадах уу? Тэдгээр нь чамайг хаанчлал руу аваачиж чадах уу?” (Үг нь махбодоор илэрсэн номын “Чи яагаад товойлгогч байх хүсэлгүй байна вэ?”-ээс). Бурханы үгтэй мөр бүхэн миний сэтгэлийг тогшиж, Бурхан хажууд минь, миний үг, үйлдэл бүрийг хянаж байгааг надад мэдрүүлсэн. Би сүүлийн хоёр өдрүүдийн бодол, үйлдлүүдээ эргэцүүлэн бодохгүй байж чадаагүй. Итгэлийн мөр хөөх миний үзэл бодол хэтэрхий өнгөцхөн бас “Хүн нэрээ, тогос өдөө”, “Хүн явсан газар бүртээ нэрээ үлдээдэг, галуу ниссэн газар бүртээ ганганадаг” гэх мэт мэргэн үгсийн нөлөөнд автсан байлаа. Би байр суурийг байнга хүсдэг, ингэснээр бусдын сайшаал магтаалыг хүртэхийг хичээдэг байсан бөгөөд энэ нь нэр алдар, байр сууриас болж намайг сэтгэл түгшин будилж мунгинах, хоолны дуршлаа алдаж, нойр хүрэхгүй байх, алиа салбадайн адил өөрийгөө тэнэгтүүлэх хэмжээнд хүртлээ тарчлан зовох үр дүнд хөтөлсөн. Ийм орчныг Бурхан миний нөхцөл байдлын дагуу бий болгосон. Энэ бол Бурханы хайр миний дээр ирсэн явдал байлаа. Бурханы өнөөдрийн ажил бол намайг аврах, Сатаны харанхуйн нөлөөнөөс холдон зугтахад надад туслах улмаар би авралд хүрэхэд оршиж байсан. Миний хөөцөлдөж байсан зам Бурханы ажил, шаардлагаас эрс өөр явж байжээ. Би Бурханд эцсээ хүртэл итгэсэн ч Бурханы баталгааг хүлээн авч чадахгүй. Би юу ч үгүй үлдэх байсан! Тиймд би Бурханд хандан чимээгүй залбирсан: “Өө Бурхан минь! Би таны ажилд дуулгавартай байх, Таны шаардлагын дагуу Бурханд итгэх зөв замаар алхах, үнэний тухай ойлголтонд хүрэх, ялзарсан зан чанараасаа салахын тулд Таны үгэнд хичээл зүтгэлээ зориулах хүсэлтэй байна. Би удирдагч болохгүй байсан ч хамаагүй үнэний мөрийг хөөн Таны зорилгыг хангахгүй юмсаа өөрчлөхөд анхаарлаа хандуулна.” Бурханы зорилгыг ойлгоод би зүрх сэтгэлдээ тайвшралыг мэдэрч агуулга нь ямар ч байсан ялгаагүй харилцах, мэдээлэл дамжуулахад дурлан баярладаг болсон. Цуглааны дараа, ах, эгч нарын олонх нь зөвлөсний дагуу тэр эгчийг шинэ удирдагч болно, харин би түүнтэй хамтран ажиллана гэдгийг чуулганы удирдагч хэлсэн. Би дотроо маш тайван байж, үүргээ биелүүлэхдээ эгчтэй эв найртай зохицон хамтарч ажиллахыг зөвшөөрөн, дуртай хүлээж авсан.